Λουζίνικο-Κάτω Κερασιά

Απόσταση: 7,6 χλμ.

Διάρκεια: 3 ώρες  (καθαρός χρόνος πορείας 2.20΄)

Υψόμετρο: από 113 μ. (Λουζίνικο) σε 305 μ. (μέγιστο) σε 125 μ. (Κάτω Κερασιά)
Συνολική ανάβαση: 267 μ.  Συνολική κατάβαση: 253 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc  από το EveryTrail

Powered by Wikiloc

                Μέχρι να γίνει ο ασφαλτόδρομος στις αρχές της δεκαετίας του 60, αυτή ήταν η διαδρομή που ακολουθούσαν οι Κερασιώτες και οι Βενετιώτες για να έρθουν στο Βόλο. Είναι μια ευχάριστη διαδρομή σε μονοπάτι κυρίως, χωρίς μεγάλες υψομετρικές διακυμάνσεις, που αρχίζει και τελειώνει σε ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι. Η πορεία είναι καταλληλότερη για χειμωνιάτικους μήνες, καθώς βαδίζει ανάμεσα σε χαμηλή βλάστηση που δεν προσφέρει πολλή σκιά (δεν συνιστάται το καλοκαίρι). Mπορεί επίσης να συνδυαστεί με τις πορείες Λουζίνικο-Κάπουρνα και Κάπουρνα-Κάτω Κερασιά, για να δημιουργηθεί μια κυκλική διαδρομή διαρκείας 5,5 ωρών. Από την Κάτω Κερασιά μπορούμε να επιστρέψουμε στο Βόλο με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (δρομολόγια στο www.ktelvolou.gr). Στην πλατεία της Κάτω Κερασιάς θα βρούμε εστιατόριο που είναι ανοικτό όλο το χρόνο.

               Για να πάμε στο Λουζίνικο, στρίβουμε προς Φυτόκο από τον περιφερειακό δρόμο του Βόλου και σε 1,5 χλμ κάνουμε αριστερά στη διασταύρωση (υπάρχει πινακίδα). Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος μας βγάζει στο ωραίο πέτρινο τοξωτό γεφύρι που ενώνει τις όχθες του ρέματος του Ξεριά.

To γεφύρι του Λουζίνικου

 
         Αμέσως μετά το γεφύρι, ανηφορίζει προς τα δεξιά στενός δρόμος, που στην αρχή του έχει είκοσι μέτρα καλντερίμι.  Φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου ακολουθούμε τον δεύτερο δρόμο από δεξιά και σε νέα διασταύρωση πάμε δεξιά. Ο χωματόδρομος ακολουθεί την πορεία της ρεματιάς του Ξεριά που έχουμε στα δεξιά μας, χωρίς να κερδίζει ή να χάνει υψόμετρο. Φθάνουμε σε μαντρί, όπου ο δρόμος τερματίζει και συνεχίζει μονοπάτι ελαφρά ανηφορικό, που έχει λίγα υπολείμματα καλντεριμιού. Αγνοούμε στενότερο μονοπάτι που ανηφορίζει έντονα  αριστερά και συνεχίζουμε σε ίσωμα. Η βλάστηση δεξιά και αριστερά στενεύει το μονοπάτι, χωρίς όμως να το κλείνει.

Η ρεματιά του Ξεριά 

           Παρακάτω βρίσκουμε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά κατηφορίζοντας (το δεξιό μονοπάτι, επίσης κατηφορικό, πηγαίνει προς ξωκλήσι Αγίου Αθανασίου-Λέσχιανη). Η πορεία μας έχει πλέον αλλάξει κατεύθυνση από βόρεια προς τα δυτικά.Φθάνουμε στην κοίτη δευτερεύουσας ρεματιάς που χύνεται στον Ξηριά και συνεχίζουμε στην άλλη όχθη ανηφορίζοντας για λίγο, μέχρι που φθάνουμε σε άλλη μικρή ρεματιά κάθετη με την προηγούμενη. Η τοποθεσία ονομάζεται Διπόταμα. Μπαίνουμε μέσα στην κοίτη για λίγα μέτρα και μετά βαδίζουμε σε μονοπάτι εναλλάξ αριστερά και δεξιά της ακολουθώντας το ρέμα προς βορράν.
         Τελικά, βγαίνουμε δεξιά από την κοίτη σε διασταύρωση, όπου το δεξιό μονοπάτι ανηφορίζει προς Άγιο Αθανάσιο και Λέσχιανη. Εμείς ακολουθούμε το αριστερό μονοπάτι, που βαδίζει για λίγο παράλληλα με το ρέμα, μετά περνά απέναντι και ανηφορίζει στην αριστερή όχθη, αλλάζοντας κατεύθυνση προς δυσμάς. Ανηφορίζουμε πλέον έχοντας στα αριστερά μας άλλη ρεματιά, ενώ δεξιά μας επάνω στο ύψωμα βλέπουμε τα βράχια του Κοκκινόβραχου.

Το μονοπάτι κοντά στον Κοκκνόβραχο

Φθάνοντας στη ράχη, όπου υπάρχει και μαντρί, μπαίνουμε σε αγροτικό δρόμο και τον ακολουθούμε για εκατό μέτρα. Στα δεξιά μας έχουμε μεγάλο  χωράφι και ερειπωμένο πέτρινο κτίσμα. Κατόπιν ο δρόμος κάνει στροφή αριστερά, αλλά εμείς τον αφήνουμε και βαδίζουμε ευθεία στο σύνορο του χωραφιού, προς τα βορειοανατολικά, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια.

Βαδίζοντας στην αριστερή άκρη του χωραφιού

Σε λίγο βρίσκουμε φαρδύ μονοπάτι που κατηφορίζει παράλληλα με αβαθή ρεματιά που είναι λίγο δεξιότερα. Στη συνέχεια πορευόμαστε σε επίπεδο έδαφος με πουρνάρια και βγαίνουμε σε ξέφωτο (λάκκα του Ψυχικού) που το διασχίζει αγροτικός δρόμος. Απέναντι αριστερά συνεχίζει το μονοπάτι, που παραμένει βατό παρά την πυκνή βλάστηση και τελικά βγαίνει σε κτήμα με αμυγδαλιές.
     Εδώ, μέσα στο κτήμα, το μονοπάτι γίνεται ασαφές. Βαδίζουμε όμως  στην ίδια βόρεια κατεύθυνση, προς το κτίριο μιας γεώτρησης που είναι μπροστά μας, βρίσκοντας και πεζούλα από ξερολιθιά που δείχνει την πορεία του μονοπατιού. Στα αριστερά μας έχουμε τον κύριο δρόμο Μελισσάτικων-Καναλίων. Πίσω από τη γεώτρηση υπάρχει και λίγο καλντερίμι, που όμως είναι αποκλεισμένο από μπάζα  και έτσι βγαίνουμε στην άσφαλτο λίγο πιο δίπλα και την ακολουθούμε για τετρακόσια μέτρα.

Είκοσι μέτρα πριν από πινακίδα αριστερής στροφής που κάνει η άσφαλτος, προσέχοντας στα δεξιά βρίσκουμε μονοπάτι, που παρακάτω μας βγάζει σε αγροτικό δρόμο και πάμε αριστερά. Σε διασταύρωση στη συνέχεια πάμε πάλι αριστερά. Ο αγροτικός δρόμος σε λίγο βγαίνει στην άσφαλτο, αλλά λίγα μέτρα πριν, εμείς πάμε δεξιά σε κατηφορικό στενό χωματόδρομο, που παρακάτω έχει και υπολείμματα καλντεριμιού, o οποίος μας βγάζει στην εκκλησία της Κάτω Κερασιάς και στο πέτρινο τοξωτό γεφύρι που υπάρχει πίσω της. Περνάμε το κερασιώτικο ρέμα από το γεφύρι και αμέσως φθάνουμε στην πλατεία του χωριού.

To γεφύρι της Κάτω Κερασιάς

           Για  να επιστρέψουμε τώρα στο αυτοκίνητό μας που έχουμε αφήσει στο γεφύρι του Λουζίνικου, μια λύση είναι να πάμε με ταξί από το σταθμό του ΚΤΕΛ Βόλου. Μια άλλη λύση είναι να κατεβούμε λίγο πριν τα Μελισσάτικα γυρίζοντας από Κερασιά προς Βόλο με το ΚΤΕΛ, σε σημείο όπου αριστερά από την άσφαλτο είναι μόνιμα παρκαρισμένο βυτίο και να ακολουθήσουμε το χωματόδρομο. Σε 200 μέτρα πάμε αριστερά σε στενότερο χωματόδρομο που κατηφορίζει ελαφρά και βαδίζοντας συνέχεια ευθεία σε αυτόν (αγνοούμε λίγο παρακάτω νέα διασταύρωση αριστερά που επίσης κατηφορίζει) και αφού περάσουμε  και από μια βρύση, φθάνουμε μετά από 2,2 χιλιόμετρα στο γεφύρι.