Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Μηλιές-Λαμπινού-παραλία Λαμπινούς

Παραλία Λαμπινούς

Απόσταση:  9,5 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.50')
Υψόμετρο: από 380 μ. (Μηλιές) σε 660 μ. (μέγιστο) σε 0 μ.
Συνολική ανάβαση: 384 μ.  Συνολική κατάβαση: 756 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Λαμπινού (πλατεία)

Κατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Everytrail    

        Το μονοπάτι-καλντερίμι που πήγαινε από τις Μηλιές στη Λαμπινού ήταν κλεισμένο και ξεχασμένο για πολλά χρόνια. Τώρα, χάρη στη φροντίδα του Manuel (Mανώλη) Baud-Bovy, εγγονού του Daniel (ενός από τους τρεις πρώτους ορειβάτες που ανέβηκαν στον Όλυμπο το 1913) και της συζύγου του Ρίτας Τζάνου, είναι ξανά ανοικτό και μπορεί να περπατηθεί χωρίς κανένα πρόβλημα.
Θέα προς τον Παγασητικό

        Προγραμματίζοντας την πορεία αυτή θα πρέπει να έχουμε φροντίσει για την επιστροφή μας, καθώς το λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr) που περνά από την κύρια άσφαλτο δεν κατεβαίνει στη Λαμπινού.  Από την παραλία μπορούμε να συνεχίσουμε περπατώντας σε χωματόδρομο προς Λημνιώνα και Μυλοπόταμο (περίπου 1 ώρα). Στην παραλία της Λαμπινούς λειτουργεί τους θερινούς μήνες μια ταβέρνα.

      Στην επάνω μεριά της πλατείας των Μηλεών βρίσκεται το κτίριο της βιβλιοθήκης, με τη χαρακτηριστική επιγραφή ''ΨΥΧΗΣ ΑΚΟΣ'' (=θεραπεία ψυχής). Δίπλα του ανηφορίζει το καλντερίμι προς Ξουρίχτι-Τσαγκαράδα, το οποίο και ακολουθούμε. Αμέσως περνάμε από μια σκεπαστή βρύση και μετά πάμε ευθεία ανατολικά-βορειοανατολικά, ανάμεσα στα σπίτια του χωριού.
Καλντερίμι στις Μηλιές
         Το καλντερίμι κάνει έναν ελιγμό ανηφορίζοντας δίπλα σε μεγάλο πλατάνι και κατόπιν διασχίζει λοξά τσιμεντόδρομο και συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση ανηφορικά. Αγνοούμε διασταυρώσεις με κατηφορικά καλντερίμια ή δρόμους, έχοντας για οδηγό τα κόκκινα σημάδια. Λίγο παραπάνω, μπαίνουμε σε τσιμεντόδρομο καθώς αφήνουμε τα τελευταία σπίτια του χωριού, βαδίζοντας ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές. Στη δεύτερη αριστερή στροφή που κάνει ο δρόμος, τον αφήνουμε και πάμε δεξιά στο καλντερίμι, πλάι σε τσιμενταύλακα και σωλήνα νερού. Εδώ δεξιά μας έχουμε μια σειρά από κυπαρίσσια.
Δρόμος-καλντερίμι πηγαίνοντας προς τον Κεφαλά
        Περνούμε ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι που πατά σε λιθόκτιστες βάσεις και συνεχίζουμε σε ωραίο καλντερίμι-μονοπάτι. Σε λίγο υπάρχει διασταύρωση, όπου η πινακίδα μας υποδεικνύει να πάμε αριστερά ανηφορικά σε μονοπάτι, το οποίο παραπάνω ξαναγίνεται καλντερίμι. Βγαίνουμε λοξά σε δρόμο και ανηφορίζουμε ευθεία. Σε λίγο διασταυρωνόμαστε με φαρδύτερο δρόμο, τον διασχίζουμε και  συνεχίζουμε ανηφορίζοντας στην ίδια κατεύθυνση, περνώντας κι από ένα κτήμα με καστανιές. Αφήνουμε διασταύρωση με δρόμο δεξιά και μετά από λίγα μέτρα βλέπουμε λοξά δεξιά να φεύγει το πρόσφατα καθαρισμένο μονοπάτι προς Λαμπινού που κατευθύνεται βορειοανατολικά. Η τοποθεσία εδώ λέγεται Κεφαλάς ή Κεφάλες. Λίγο πιο πέρα, δίπλα στο δρόμο υπάρχει ένα κιόσκι.
         Πενήντα μέτρα λοιπόν πριν φτάσουμε στο κιόσκι, αφήνουμε τον δρόμο, ο οποίος συνεχίζει βόρεια προς Τσαγκαράδα-Ξουρίχτι, και ακολουθούμε λοξά δεξιά το μονοπάτι προς τη Λαμπινού, βλέποντας τις πινακίδες.
Μονοπάτι στο δάσος κουμαριάς

        Αριστερά μας έχουμε τα βράχια της τοποθεσίας Λιανολίθι. Κατηφορίζουμε σε δάσος κουμαριάς, βρίσκοντας και κάποια τμήματα καλντεριμιού, άλλοτε χαλασμένου και άλλοτε σε καλή κατάσταση.
Ο Μανώλης Baud-Bovy βαδίζοντας στο δάσος κουμαριάς

       Παρακάτω έχουμε δεξιά μας μεγάλο ξέφωτο. Οι παλιότεροι διηγούνται πως εδώ γινόταν ο κούρος (κούρεμα των προβάτων) και μαζευόταν όλο το χωριό. Κάποιοι έφερναν και ψαλίδια για να βοηθήσουν και επακολουθούσε γλέντι. Τώρα βέβαια όλα αυτά είναι ξεχασμένα, ο τόπος είναι έρημος, το μονοπάτι από χρόνια κλεισμένο και το χωριό έχασε τους περισσότερους κατοίκους του. Ποιός ξέρει αν αυτές οι διηγήσεις ξαναζωντανέψουν κάποτε ή αν ανήκουν πια για πάντα στο παρελθόν;
         Το μονοπάτι περνά στην άκρη από το ξέφωτο και συνεχίζει ευθεία ομαλά πάνω στη ράχη μέσα σε πυκνό δάσος κουμαριάς. Αυτό το κομμάτι είναι πολύ όμορφο. Τελικά βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο,  στον οποίον και βαδίζουμε πλέον κατηφορίζοντας συνεχώς. Μετά από μισό χιλιόμετρο περίπου, εκεί όπου ο κύριος δρόμος κάνει αριστερή στροφή, πάμε λοξά δεξιά σε στενότερο δρόμο, ο οποίος μας φέρνει στο όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.
Άγιος Γεώργιος Λαμπινούς

          Στενό καλντερίμι μας κατεβάζει από το ξωκλήσι στην άσφαλτο Βόλου-Τσαγκαράδας, σε σημείο όπου υπάρχει αναψυκτήριο που δε λειτουργεί. Από εδώ συνεχίζει προς τα κάτω χωματόδρομος, ο οποίος παρακάτω γίνεται καλντερίμι. Φθάνοντας στο νεκροταφείο πάμε αριστερά. Περνάμε δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και παρακάτω διασχίζουμε την άσφαλτο δίπλα στον πλάτανο (όπου υπάρχει βρύση με νερό) και κατεβαίνουμε στην πλατεία. Το καφενείο δυστυχώς είναι κλειστό και η πλατεία έρημη από κόσμο (Ιούνιος 2017).
Πλατεία Λαμπινούς

        Δίπλα από το μαγαζί της πλατείας κατεβαίνουμε λίγα σκαλοπάτια και αμέσως έχουμε δεξιά  μας την παλιά κεντρική βρύση του χωριού. Κατηφορίζουμε στον φαρδύ τσιμεντόδρομο, αγνοώντας ένα στενό καλντερίμι δεξιά. Πενήντα μέτρα πιο κάτω, φεύγει λοξά δεξιά από το δρόμο φαρδύ καθαρό καλντερίμι και το ακολουθούμε, καθώς κατηφορίζει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού προς τα βορειοανατολικά.
Κατηφορίζοντας προς το μοναστήρι της Λαμπηδόνας

      Στν πορεία μας διασχίζουμε ένα δρόμο, μετά αφήνουμε αριστερά μας έναν άλλο, και παρακάτω φθάνουμε σε αναπαλαιωμένο παλιό ελαιοτριβείο-τώρα εξοχική κατοικία. Ένα μονοπάτι πάει αριστερά από το κτίριο και ένα δεύτερο δεξιά μας φέρνει σε παλιά βρύση με στέρνα (Kρύα Βρύση) και κατόπιν ενώνεται με το πρώτο και συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε. Φτάνοντας στην άσφαλτο, την ακολουθούμε προς τα κάτω (αριστερά) και συναντούμε την είσοδο του μοναστηριού της Παναγίας Λαμπηδόνας, το οποίο ήταν για αρκετά χρόνια εγκαταλελειμμένο, αλλά τώρα ανακαινίζεται και έχει επανδρωθεί ξανά. Παλιότερα η δίοδος ήταν ελεύθερη και συνεχίζαμε στο καλντερίμι, όμως πλέον έχει περιφραχθεί και πάμε από την άσφαλτο.  Χτίστηκε το 1796 από τον μαστρο-Δήμο Ζουπανιώτη με έξοδα του αρματολού Στέργιου Μπασδέκη, είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και γιορτάζει στις 23 Αυγούστου. Είναι ανοικτό Τρίτη έως Κυριακή 07.30-13.00 και 16.00-19.00 (τις Δευτέρες κλειστό).
Μονή Παναγίας Λαμπηδόνας

       Λίγο παρακάτω από το μοναστήρι είναι το πάρκιν των αυτοκινήτων. Από εκεί αριστερά συνεχίζει χωματόδρομος στη διαδρομή προς Λημνιώνα και Μυλοπόταμο, αλλά και προς Ξουρίχτι. Εμείς συνεχίζουμε στην άσφαλτο, που κατηφορίζει και σε λίγο τερματίζει λίγα μέτρα πριν από την ταβέρνα που υπάρχει εδώ (λειτουργεί τη θερινή περίοδο, τηλ. 6973006910). Κατεβαίνουμε τέλος το πλακόστρωτο, για να φθάσουμε στην ωραία μικρή παραλία της Λαμπινούς.
Παραλία Λαμπινούς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου